بررسی اثرات سطح افشای داوطلبانه بر مدیریت سود مبتنی بر اقلام تعهدی و مبتنی بر رویدادهای واقعی

در این پژوهش، اثرات سطح افشای داوطلبانه بر انواع مدیریت سود (مدیریت سود مبتنی بر اقلام تعهدی و مدیریت سود مبتنی بر رویدادهای واقعی) مورد بررسی قرار گرفته است. برای اندازه­گیری سطح افشای داوطلبانه چک­لیست بوتوسان (1997) که توسط کاشانی­پور و همکاران (1388) تعدیل شده، مورد استفاده قرار گرفته است که شامل 71 شاخص در شش بخش کلی پیشینه اطلاعاتی، خلاصه ای از نتایج مهم تاریخی، آماره های کلیدی غیرمالی، اطلاعات بخش ها، اطلاعات پیش­بینی و بحث و تحلیل مدیریت است. همچنین، متغیر وابسته، مدیریت سود می باشد که برای اندازه گیری مدیریت سود مبتنی بر رویدادهای واقعی از روش رویچودهری (2006) و برای اندازه گیری مدیریت سود مبتنی بر اقلام تعهدی از مدل کازنیک (1999) که توسط بهارمقدم و کوهی (1389) با توجه به محیط اقتصادی ایران، تعدیل شده، به کار گرفته شده است. برای آزمون فرضیه های پژوهش، رگرسیون چند متغیره با استفاده از داده های ترکیبی مورد استفاده قرار گرفته است. یافته های حاصل از بررسی 121 شرکت در دوره زمانی 1383 تا 1390 بیانگر آن است که بین سطح افشای داوطلبانه با انواع مدیریت سود رابطه منفی معناداری وجود دارد؛ به عبارت دیگر در شرکت های با سطح افشای داوطلبانه بالاتر، مدیریت سود مبتنی بر اقلام تعهدی و مدیریت سود مبتنی بر رویدادهای واقعی کمتر است.